O DOBRYCH KRZYŻAKACH

Gdy kiedykolwiek nad brzegiem Nogatu
Przystaniesz i będziesz przyglądać się światu,
Wiedz, że na tej ziemi przed wielu wiekami,
Mieszkali zakonnicy zwani Krzyżakami.

Historia ocenia ich bardzo surowo,
Więc chciałbym w ich obronie szepnąć jedno słowo.
Wielu ludziom przynieśli skarb Słowa Bożego,
Zagubili jednak swą miłość bliźniego.

Chcieli Marii służyć, ale zapomnieli,
Że była pokorna, dlatego zhardzieli.
Krnąbrnych Prusów, co dla nauk nie byli ulegli,
Do ciężkiej harówki na zamku zaprzęgli.

Wspomnij więc, jak wielu ludzi tutaj żyło
I przy budowie zamku bardzo się trudziło.
Jak wiele ciężkich cegieł wyrobić musieli,
Jak wiele, wznosząc mury, co dzień wycierpieli.

Pozostała po nich budowla wspaniała,
Która z wielu wojen jednak się ostała.
Czy ktoś dzisiaj Krzyżaka, Niemca z pochodzenia,
Jako architekta wysoko ocenia?

Czy ktoś dzisiaj nadzorców strzegących budowy,
Jako bardzo solidnych uznać jest gotowy?
Czy potrafisz turysto, oglądając mury,
Wyliczyć cegły na wozach ciągniętych przez tury?

O to wszystko zadbali krzyżaccy mistrzowie,
Którzy dobrej jakości olej mieli w głowie.
Dzięki nim pieniądze dla miasta wpływają,
Gdy turyści zwiedzać zamek przyjeżdżają.

Zakon ten istnieje do dnia dzisiejszego,
Wielkie ma zasługi dla zdrowia ludzkiego!
Warto więc też dostrzec jego dobrą wolę,
By był szanowany wśród przyszłych pokoleń.

Nie można oceniać po jednej powieści,
Bo przecież nikt nie wie, co się w drugim mieści.

        Tadeusz Łachacki

Bardzo dziękujemy za wiersze naszego widza, Pana Tadeusza Łachackiego

i czekamy na kolejne.